●●●
ﺑﺮای ﺷﺎﻋﺮ ﺷﺪن، ﺗﻨﻬﺎ ﮐﻠﻤﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﻧﯿﺴﺖ
ﺗﺠﺮﺑﻪی دوزخ ﺑﻪ اﺿﺎﻓﻪی ﮐﻠﻤﻪ ﯾﻌﻨﯽ ﺷﺎﻋﺮ
وﻗﺘﯽ از ﭘﺸﺖ ﭘﻨﺠﺮهی ﺗﯿﻤﺎرﺳﺘﺎن
ﺧﯿﺎﺑﺎن را ﻣﯽدﯾﺪی و ﺑﺮگﻫﺎ ﻣﯽرﯾﺨﺘﻨﺪ
و ﺣﺎﻓﻈﻪات ﯾﺎری ﻧﻤﯽﮐﺮد
ﮐﻪ ﺑﺮگﻫﺎ را ﮐﺠﺎ دﯾﺪهای
وﻗﺘﯽ ﻣﯽﺧﻮاﺳﺘﯽ رﻫﮕـﺬران ﺑﺮﮔﺮدﻧﺪ
و ﺗﻮ را ﺑﺒﯿـﻨﻨﺪ،
وﻟﯽ ﻫﻤﻪ ﺳﺮ در ﮔﺮﯾﺒﺎن ﻋﺒﻮر ﻣﯽﮐﺮدﻧﺪ
-و ﺗﺎزه ﯾﮏ ﻋﺪه ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ
ﭼﺮا ﺷﻌﺮ اﯾﻨﻬﺎ ﻓﺼﯿﺢ ﻧﯿﺴﺖ!-